Liturgische Vieringen - Misvieringen - Liturgische Diensten - Intenties

Week 17 - 22 april 2020

25 – 26 april: derde paaszondag

"Hij werd herkend bij het breken van het brood "

Het liturgisch jaar viert Pasen tot Ons-Heer-Hemelvaart. Elke week nemen ze een stuk uit de tijd na Pasen in het evangelie. De derde zondag hernemen ze de verschijning van Jezus aan de mannen van Emmaüs. De volgelingen van Jezus hadden van Hem de opdracht gekregen om over Hem te spreken over alle grenzen heen, hen te leren, wat Hij hen geleerd had en te dopen in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.

De eerste dagen, hadden de leerlingen nodig om zelf tot geloof te komen.

Meer en meer herkenden ze Hem

Dit is geschiedenis

Aan ons het geloof

Nog steeds geen openbare vieringen in Geel. Wij sturen onze teksten in op woensdag maar de vooruitzichten zijn nog steeds niet rooskleurig om met veel mensen samen te kunnen komen. Ook de drukte van de Goede Week, waarin de kerk kon rekenen op verschillende TV-initiatieven is weggeëbd. Toch hoeven wij niet op te houden met bidden.

De grot in Ten Aard, kleine en grote kapellekes blijven bezocht. Wij vragen wel, om geen “bijeenkomsten” te houden bij het kaarsjes branden. Bezinningsteksten zijn te vinden op onze website en wij willen ook verwijzen naar de ijver van onze Bisschop vanuit Antwerpen.

Zondag 26 april 10.00 u.

* bisdom Antwerpen: mis in de kathedraal

* radio 1: Mis in abdij keizersberg in Leuven

* NPO1 : Mis in de kathedraal van Breda

Elke weekdag om 13.30, 17.00 en 18.00 u. bidden en bezinnen

Elke weekdag om 10.00 u. mis in de kathedraal van Antwerpen

Woensdag om 11.00 u. mis in het Engels

Dagelijks om 10.00 u. mis in de kathedraal van Antwerpen

Alles is te vinden:

* www.pastoraleeenheidgeel.be

* www.kerknet.be/organisatie/bisdom-antwerpen.  Daar klik je door op het liturgisch bezinnend aanbod.

Een mooie getuigenis van iemand thuis!

Weer een mooie getuigenis van een christen uit Geel aan het woord vanuit “zijn Kot”.

Corona hier, corona daar, corona overal. Je kan geen krant openslaan, geen radio of tv aanzetten, geen social media gebruiken of je leest of hoort maar één ding: “Covid 19”. Aan veel mensen worden inspanningen gevraagd. “Blijf in uw kot!” De vele zorgverleners, mensen in de voedingssector, … werken keihard voor ieders belang, maar doen die mensen dat eigenlijk niet altijd? Ze krijgen vandaag elke dag collectief applaus, ook van jou? Gek eigenlijk dat deze mensen vandaag applaus krijgen en vroeger niet. Ik, en vele anderen dragen hen elke dag in hun hart, vroeger ook al, nog lang voor het applaus, want zij zetten zich al zo lang in voor anderen… Natuurlijk verdienen zij nu extra applaus!

Deze epidemie treft jong en oud, rijk en arm en toch zijn er zelfs nu nog mensen die zich druk maken in onbenulligheden, die zich niet houden aan afspraken… ik erger me daar soms aan… Ik ben bezorgd om alle mensen die hun inkomen verloren zijn, die maar amper rondkomen… Ik draag ze mee in mijn hart. Laat de hoop niet verdwijnen, er komen andere tijden!

Vele mensen ergeren zich aan het isolement… en ja dat weegt soms zwaar, heel zwaar… maar weet, als christen ben je niet geïsoleerd… je bent nooit alleen. Weet je, ik probeer, hoe moeilijk ook, van de nood een beetje een deugd te maken. Voor mij voelt het soms een beetje aan als zaligheid om even uit de rush van het dagelijks bestaan tegen de klok in te gaan. Even niets moet, even iets rustiger… Een nieuwe dag gratis voor niets, fluitende vogels, mooie bloeiende natuur, stilte, rust, de zon die warmte belooft, iedere dag proberen te zien als een geschenk van God.

Ik wil niet naïef zijn, het zijn moeilijke tijden voor iedereen, met vallen en opstaan, en natuurlijk hopen we dat alles snel terug normaal is… Maar misschien is deze tijd ook een beetje een kans om de wereld, onszelf een les te leren.

Waardeer je geliefden meer dan ooit, knuffel hen wat meer als het terug mag, vergeet onze dierbaren niet die overleden zijn, we dragen hen mee in ons hart.

Ergens hoop ik dat de wereld na deze crisis een beetje anders gaat zijn. Dat mensen leren uit het gebeuren… Zou dat waar kunnen zijn? Kunnen we groeien naar meer respect voor iedereen? We krijgen nu nieuwe kansen, laten we ze grijpen… tot dan, wees dankbaar aan God en nederig als mens!

(een christen uit Geel)

Wie had het in januari durven denken ???

Onze week 12 was de ongeluksweek. Het parochieblad verscheen als een fakenummer. Het was geschreven terwijl iedereen praatte over een virus, dat op komst was. Mensen waren ziek geworden door een speciale soort griep. Ze waren ermee terug gekeerd uit skiverlof en ze hadden het in eigen buurt doorgegeven. Iedereen praatte erover, maar kon zich niet voorstellen, wat er zich zou voordoen En toen het blad verscheen … geen échte school, horeca dicht, kerken dicht, bedrijven dicht, geen vergaderingen en een kwade minister die riep: ”Blijf in uw kot!” het waren grappige woorden, iedereen riep mee, maar wat deed iedereen ??? En waarom ??? Wie had het in januari durven denken ???

Wij begonnen met zijn allen de kantjes te zoeken. De cafés bleven open tot de limiet. Wie aan de grens woonde, trok naar Holland. De hond werd nooit zo uitgebreid uitgelaten. We wisten zeker wat doen, want ieder werd op zichzelf terug geworpen. Goeie tijd om de grote kuis te doen. Profiteren om eens uitgebreid naar de dierentuin te gaan. Nog voor de vakantie naar de zee. Werken zonder eerst de file door te moeten. Tijd om van het leven te genieten. En heel de week weekend kunnen vieren. Wie had het in januari durven denken ???

Maar de rommel van de grote kuis mocht niet meer naar het containerpark. De dierentuin sloot ook en veel winkels mochten ook al niet meer open. Als mam op de laptop moet en papa op de computer, waar kan de kleine zijn huiswerk nog maken? Gaan de winkels open blijven ? En ’t Wc-papier ! En als je van ’t weekend wil genieten, waar dat dan ? ’t Viel allemaal dik tegen maar het duurde enige tijd eer we het door hadden. Wie had het in januari durven denken ???

Ieder vulde zijn coronatijd op zijn (haar) manier in, maar iedereen probeerde om ZIJN (HAAR) coronatijd ook zo boeiend mogelijk te maken. We luisterden en keken naar ellenlange nieuwsberichten. Zagen ministers “door het ijs zakken”, mondkapjes, die vorig jaar nog met miljoenen naar het stort gingen, waren nu goud waard. De ziekenhuizen reorganiseerden zich met succes in een blitstempo en in de rusthuizen werd de strijd gestreden tussen keuharde hygiëne en huiselijke zorg. Alle horecavoorraden werden aan goede doelen bezorgd. Er gebeurden wonderen. Wie had het in januari durven denken ???

Maar als mama thuisverzorgster is blijft het huishouden staan. Als papa toch naar het werk moet om camions voor de Aldi te laden. Als beide ouders bij de post werken. Als de poetsdienst wordt ingetrokken. Studerende jeugd iedereen ziet gaan wandelen. Als je de vrijheid van anderen moet bekijken vanuit de wagen op weg naar je werk. Als je wordt nagekeken omdat je met je drie kinderen wandelt. Als je in je kot moet blijven en je hébt geen kot. Heb je dáár al eens aan gedacht in april ???

Willen wij allemaal eens braaf in ons kot blijven om ons te houden aan de voorschriften? Moeten wij ons echt afvragen of wij geen uitzondering moeten krijgen ? Willen we ook eens onze blik verruimen tot ver uit ons kot, om te zoeken, hoe we anderen kunnen waarderen? !!!