Hoogmis op TV1
"Zondag 30 januari wordt vanuit onze St.-Amandskerk om 10.00 u de hoogmis rechtstreeks op TV uitgezonden."
Het is een hele eer dat we dit mogen doen. De koren van Punt, Stelen en St.-Amands zullen samen de liturgische liederen zingen. Misdienaars uit onze parochies zullen de voornaamste momenten in het licht brengen en dienstbaar zijn. De vormelingen worden betrokken bij de offergang. Er is veel voorbereiding aan geweest: teksten zoeken en/of schrijven, poetswerk, versiering aanbrengen, lichten controleren… Een groot deel is nog door Paul en Bart gedaan. In plaats van Bart zal Bart Paepen, vicaris van onze bisschop voor liturgie en vorming, in de eucharistie voorgaan. De generale repetitie voor deze TV mis, waar alle betrokkenen aanwezig moeten zijn, vindt in onze kerk plaats op zaterdagnamiddag tussen 13.15 u en 15.15 u. Gelieve op tijd aanwezig te zijn. We maken er u even attent op dat op zondag er geen mis om 11.00 u zal zijn. TV-missen gaan altijd door om 10.00 u. We hopen dat je ook deze keer mee “live” aanwezig zal zijn om mee te bidden en te zingen! De TV uitzending kan je later nog wel eens bekijken.

Ergens in Geel gebeurde er weer een wonder.
Gewoontegetrouw trokken de drie koningen weer op weg om al zingend een beetje vreugde te brengen bij hun vrienden en de vrienden van hun vrienden. Keurig uitgedost en beladen met goud, de ster en een gitaar gingen zij van start op die zesde januari. Het was een druilerige, donkere koningendag.
De eerste halte was het rusthuis “De Linde” in Veerle. Inderdaad ook de laatste halte voor veel van de bewoners daar. Het klonk er van “Er kwamen drie koningen met ene ster…” De oudjes vormden een grote kring in de ontspanningsruimte en zongen verder met ons over die hei die nog altijd purper was en die lichtjes die flonkerden in de Schelde. Een prille honderdjarige gaf hierbij het goede voorbeeld toen ze fier “Ach margrietje …“zong. Ge moest die blikken van bewondering zien van ieder onder hen met wat hun nu allemaal overkwam.
Wie we daar allemaal met een lied mochten begroeten :
* Pater Jos van Sporta, alias spekpater den tweede, die zich zeker niet onbetuigd liet toen hij “Daar bij die molen” meezong.
* Tante Jenneke, die heel veel jaren geleden lekenzuster was in Congo. Zij zong stilletjes mee en keek glimlachend naar dit gebeuren terwijl een andere honderdjarige-in-spe overtuigend “Ik sta op wacht” ten beste bracht. Van alle gezichten kon je aflezen dat zij zo blij waren en zich zeker nog niet afgeschreven voelden.
Tante Yvonne vond dat wij moesten blijven doorzingen en dat de volgende klanten maar wat geduld moesten opbrengen. Maar we moesten ons houden aan de afspraken, want om half vier werden wij verwacht in het OPZ van Geel .
Onder de kundige leiding van Ann trokken wij naar de verschillende leefgroepen, waar wij spontaan werden ontvangen en waar alle patiënten konden meezingen zowel in groep als solo. Iemand die het bijna zo goed deed als Elvis Presley zong “Love me tender”.Een ander zong “J’attendrai” en weer een andere forse stem liet de zon zakken in de zee! Wij ontmoetten er José, vroeger en nu nog een heel mooie vrouw. Zij was een meisje uit ons dorp, die ik al heel veel jaren kende. Zij was nog even minzaam en vroeg om “Blauw” van Will Tura te brengen. Ze zong het zo overtuigend met tranen in de ogen mee. De Mon die bracht dan weer de schlager van Willy Lustenhouwer “Geef mij nog
een kusje.. daar komt het autobusje !”
Dan voerde de weg ons naar mijn beste vriend,voormalig zanger uit onze groep met de beste stem uit de Kempen maar nu ernstig ziek. Het was een zeer emotioneel gebeuren, maar toch was het zijn wil dat de koningen langs kwamen. Hier zaten wij op de grens van vreugde en verdriet maar uiteindelijk heeft het hem toch veel deugd gedaan, wat wij duidelijk uit zijn blik verstonden.
Zo zijn wij dan beland bij de “Zeuntbrouwer” die ons het beste van het beste schonk om even onze emoties weg te spoelen. Een lekkere Zeunt van de Jul ! Het duisterde al toen we bij Marcel de vroegere uitbater van café “De Valk” in Kasterlee aankwamen. Marcel is al een pak in de tachtig en verzorgt al jaren zijn lief vrouwke thuis en voor haar brengen wij ieder jaar “Te Lourdes op de bergen….” En… ”In de stille Kempen” Liedjes die zij woord per woord met ons meezingt ! Een ongelooflijk
emotioneel gebeuren waar “Het allermooiste moment” van VTM klein bier tegen is. Telkens als wij hier buitenstappen is het alsof we de hemel hebben gezien ! Het is donker geworden en we trekken naar iemand van onze vrienden om een paar boterhammen met kipkap of kaas te verorberen.
De volgende dag stond het rusthuis “De Witte Bergen” in Lichtaart te wenken op ons. Hier zongen wij op de drie verdiepingen in verschillende ontspanningsruimten, waar de bewoners in hun rolstoelen op ons zaten te wachten. Netteke was hier een van onze speciale gasten, want op tweede kerstdag is zij 100 jaar geworden. Als zij opgedirkt is, zoudt ge ze nog geen tachtig geven. En blij dat ze was ! De tranen rolden over haar wangen van intense vreugde toen wij haar lijflied zongen “ Oh Heideroosje”
Ook gingen wij speciaal zingen op de kamer van Maria, die pas 98 was geworden. Haar gehoor is wel niet meer 100 % maar toch herkende zij ons nog van toen haar dochtertje in de jaren zestig bij ons zong. Met spijt hebben wij het tehuis verlaten. Wat hebben die oudjes daar kunnen genieten en meezingen!
Terug in Kasterlee maakten wij halt bij onze vroegere topdrummer, De Raf, fameuze acteur in het plaatselijk toneelgezelschap en filmacteur in diverse Vlaamse films. Anderhalf jaar geleden werd hij getroffen door een hersenbloeding. Wat was dat een onverwacht blij weerzien !
De kers op de taart werd onze entree in het OPZ van de Dr.Vandeperrestraat in Geel. Met heel veel spychiatrische patiënten die er met ons een Driekoningenfeest van maakten waar werd gezongen, gedanst en heel veel plezier gemaakt en… waar ook het personeel spontaan meedeed.
Bij al dit mooie gebeuren zagen wij geen pers, geen fotoreportages of geen (regionale)TV, maar het was allemaal zo gemoedelijk,zo eenvoudig en plezant. Heel wat mensen hebben ook spontaan een duitje in ons potje gedaan waarop geschreven stond “Wij zingen voor kansarme kinderen”.
Dit driekoningenverhaal gaf ook driemaal vreugde, want:
* Wij deden het graag
* De mensen voelden zich gelukkig
* Kansarme kinderen kunnen erdoor een stukje beter met vakantie gaan
Toch geven wij nog een uitspraak van ons moeder bovenop:”Als je in je leven andere mensen kunt helpen en zelf nooit moet geholpen worden, dan zijt ge pas de gelukkigste mens van de wereld!”

Met de groeten van
Melchior,Gaspar en Baltazar
Drie koningen, drie maal vreugde

INFORMATIEAVOND OVER DE ZIEKENHUISFACTUUR
Wanneer wij te maken krijgen met facturen van het ziekenhuis, dan hebben wij minstens al andere miserie achter de rug.
Dán houdt het meestal niet op … want het gaat om veel geld en wij kunnen wel wat terug krijgen. Hoe gaat dat eigenlijk?
ACV-Geel nodigt ons uit op hun informatieavond op donderdag 10 maart om 19.30 u. in de bovenzaal van het ACW-huis.
Valt u soms ook bijna achterover van de onkosten op uw hospitalisatiefactuur of van een medische behandeling? Of van de premie van uw hospitalisatieverzekering? Dan horen wij daar verantwoordelijken van het Ziekenfonds, die ons wegwijs maken in de tarieven die een arts of ziekenhuis (niet) mag aanrekenen in een 1- of 2-persoonskamer en voor welke addertjes onder het gras u best oppast als u niet in uw blootje gezet wil worden….
Deelname is gratis.
Voor meer info: Els Cools op 014 44 68 30 of ecools@acv-csc.be